na Paolo Antoci

Familia Takatifu inachukuliwa kuwa kielelezo kwa familia za wahamiaji. Mfano wa familia zinazoteswa kwa sababu ya chuki na vurugu. Picha ya wakimbizi na waliohamishwa. Hivi sasa njia ya kiinjili ya kukimbilia Misri, kukaa na kurudi kutoka Misri inakumbukwa na kusasishwa zaidi kuliko hapo awali katika enzi ya kisasa na na jumuiya ya kikanisa ya leo.

Kuna kifungu kisicho cha pili kinachopatikana katika mstari wa 23: "Yusufu, akiogopa kwenda huko [kwenda Yudea] ... akaondoka akaenda wilaya za Galilaya". Hofu hiyo ya Yusufu inamfanya awe sahihi zaidi. Akiwa amekabiliwa na udhaifu wa kibinadamu unaompeleka kwenye woga, kwa kuwajibika anafanya, kwa mara nyingine tena, uamuzi kwa manufaa ya familia yake. Badilisha njia. Na ni nzuri. Ndoto nyingine inathibitisha hili; kana kwamba kusema kwamba: "hofu yako ilikuwa halali, intuition yako ya kubadili mwelekeo ilikuwa nzuri, Mungu anakupa uthibitisho na unaweza kuendelea".

Labda itakuwa shida kwenye maandishi, tafsiri ya kushangaza kidogo, na sishangai ikiwa mtu atapinga kwa ukali na kwa ukali.

Yusufu, Mbethlehemu kwa asili, Myahudi kwa damu, baada ya miaka michache uhamishoni katika nchi ya kigeni, hakulazimisha matukio, hakupinga mamlaka, hakusisitiza kudai haki;

angeweza kufanya hivyo, bila shaka, lakini juu ya kilio cha kupinga alichagua ukimya na kutafakari, juu ya kujiingiza katika silika na hisia zake alisikiliza sauti ya kufichua ndoto, sauti ya ndani ya

dhamiri na mwendo wa Roho wa utambuzi uliompeleka Nazareti, katika

Galilaya, salama na salama.

Wengi wa wahamiaji wetu si Wakristo, ni kweli, na kwa hiyo hawawezi kamwe kujua mandhari hii ya Biblia, lakini ninaelekeza tafakari hiyo kwa Wakristo, kwa wale wanaoitazama Familia Takatifu kama kielelezo cha familia za wahamiaji. ni kutafakari kuona kutoka kwa pembe nyingine, kutoka kwa mtazamo mwingine, jambo la uhamaji, leo suala la shida na roho zenye joto.

Kutokomeza dhuluma, kusaidia, kukaribisha, kudhamini utu na usalama kwa maisha ya binadamu hakika ni vipaumbele kwa jumuiya ya kiraia na ya Kikristo. Njia ambazo kanuni hizi za kimaadili na kidini zinaweza kutumika ni za kutiliwa shaka na zenye kutofautiana, mradi tu zitumike. Kwa kifupi, kuingilia kati katika jamii siku zote ni jambo jema. Lakini tusisahau kwamba nyuma ya dhiki hizi za maisha, katika hadithi hizi za kusikitisha za watu na watu, ishara na maana zingine zimefichwa ambazo labda Wakristo wenyewe, katika tamaduni za kidunia na za kidunia, hawataki kuzitambua na kuzikubali, na kupoteza maana yake. mwelekeo wa kitheolojia na kieskatologia ambao wanataka kuudhihirisha.

Mateso wanayokumbana nayo wahamiaji ni mengi na ya kila aina, ya ukatili wa kimwili na/au ya kisaikolojia; kifo cha kishahidi, dhiki inashindwa si tu na ushujaa wa kimwili wa kuondoka hai kutoka kwa kutua kuwasili mahali popote, lakini pia kwa ushujaa wa utendaji wa wema wa uvumilivu, wa kazi hiyo hiyo ya huruma ya kiroho, yaani, ile ya kuvumilia hata kukataliwa Taifa na kwenda mbali zaidi kutafuta amani na utulivu kwa ajili yake na familia yake. Kuacha kila kitu, kuhatarisha kila kitu, kufanya kila kitu, hata kubadilisha kozi, hata ikiwa hii inahusisha dhabihu nyingine, nyakati nyingine, matukio mengine yasiyotarajiwa, hofu nyingine.

Hata hivyo, Mwisraeli mcha Mungu Yusufu, mtu mwadilifu, alijiamini na kuamini Maongozi - jambo lingine lisilojulikana kwa ulimwengu tajiri wa Magharibi - akifanya maneno ya mtunga-zaburi kuwa yake mwenyewe: "Apandaye kwa machozi atavuna kwa furaha" (Zab 126). Alama ya 'mbegu' hairejelei tu ufalme wa mimea, bali pia kwa mwanadamu. Na wazao, wao ni watoto ambao gharama ya dhabihu, lakini ni ishara ya matumaini pia kutoa kuridhika na furaha. Na Yusufu alihamia kwa ajili ya mwanawe Yesu, tumaini na furaha ya wokovu wa wanadamu. Katika Agano Jipya, Heri za Mathayo zinaonyesha mantiki ya methali hii, wakati heri: "Heri wenye huzuni, kwa maana watafarijiwa" (Mt 5: 4) ni ufufuo wake wa kifasihi. Yesu mwenyewe baadaye atapata msukumo kutoka kwa msemo huu, akiupakia kwa nuances za kibinafsi, wakati, wakati wa Mlo wa Jioni wa Mwisho, anawaambia wanafunzi wake: «Ninyi mtalia na kuugua, lakini ulimwengu utafurahi. Ninyi mtakuwa na huzuni, lakini huzuni yenu itabadilika kuwa furaha” (taz. Yohana 16,20:XNUMX).

Na kwa hiyo, sura ya kibiblia na kiikografia ya Familia Takatifu ya wahamiaji isiwe taswira ya uchamungu peke yake, ya kufariji, ya watu maskini wanaoteseka na kuhurumiwa; iwe pia taswira ya suluhu, ya kutafuta njia nyingine za kutoka, ya kutoshindwa na kukata tamaa; iwe taswira ya matumaini, habari njema, habari njema. Na iwe hivyo kwa sisi Wakristo ambao sio wahamiaji na hivyo ikiwa - kwa bahati mbaya - tunaweza kuwa hivyo katika siku zijazo. Kwa wahamiaji wengi, ni matumaini Italia au Ufaransa au Hispania? Bahati nzuri, natumaini hivyo. Lakini ikiwa nyakati na sera haziruhusu kwa sababu kuna 'Archelaus' wa wakati huu, basi, bila kuacha chaguzi zingine za maazimio, maamuzi mengine ya ujasiri, ingawa ya dhabihu, yanapaswa kufanywa. Mahali pa usalama paweza kuwa nchi nyingine ambapo Mungu, kwa Ibrahimu, kwa Mtakatifu Yosefu, baadaye alionyeshwa, na hapo watu hawa walikaa. Tuielewe, tueleweke kwa njia za kisiasa, kitamaduni, kijamii na kikanisa, kwa wengine. Kwa upande mwingine, sio dhahiri kabisa kwamba tutaweza kuwahakikishia ustawi fulani watu hawa ambao wanaamini watapata anayejua nini hapa kwetu, kwa kweli tamaa kwa maana hii haichukui muda mrefu kufichua. wenyewe.

Familia Takatifu iliweza katika 'Kutoka' kwake kujiokoa na mateso ya Herode na kujiweka mbali na vitisho vinavyodaiwa vya Archelaus. Hofu hiyo ya Yusufu ilikuwa ya kukata tamaa. Kwa kweli, alibadilisha marudio yake. Kwa mantiki, wakati mwingine kwa ladha ya kiitikadi, ya kukaribishwa kwa gharama yoyote, karibu isiyo na udhibiti na isiyodhibitiwa, mtu anaweza kuchagua masuluhisho mengine ya kitaifa na kimataifa yanafaa zaidi na yenye heshima kwa jamii inayokaribishwa na kwa ile inayokaribisha. Ingetosha kutodanganya kwa misukumo ya kiitikadi wale wanaohitaji ukarimu na wale ambao wangeweza/wanaopaswa kuwakaribisha.